Bir zamanlar birbirini çok seven bir kadın ve bir erkek varmış. Çoook çok zor olmuş kavuşmaları. O kadar zor olmuş ki, nikah davetiyelerine bile "Çok şükür, çok şükür bugünü de gördük" yazmışlar. Öykülerini bilen dostları ile birlikte gülmüşler bu mesaja... ama Ferhat ile Şirin, Leyla ile Mecnun misali bir öyküleri olmuş. Dile kolay yıllarca beklemişler...Ama bu konu bu bloğun değil,Yasemin'in ileride çıkacak olan bir kitabının konusu...O yüzden burada keselim.
Bir araya gelince hep hayalini kurdukları o yıldız tozuna kavuşmalarının zamanı geldi diye düşünmüşler. Hayallerinde büyüttükleri yıldız tozunu yanlarına alıp büyütmek istemişler artık...
Sonra b
ir gün; Yıldız Tozu çalar gibi olmuş kapılarını. Havalara uçmuşlar. Ama belki biraz erken sevinmişler. Yıldız tozu o sefer gelmemiş. Doğru zaman o zaman değilmiş. Yasemin çok ağlamış, ultrason ekranındaki boş gebelik kesesine bakarken (yandaki resim gerçeği değil, temsilidir.) Ama biliyormuş, yıldız tozu bekletse de kesin gelecekmiş. Çoookk çok eskiden kalmaymış bu konudaki kavilleri.Sonra...sonrası hep beklemekle geçmiş...ama yıldız tozu akıllı bir bıdıkmış. Çok üzmemiş, emin olunca çok istendiğinden, beklendiğinden Nisan ayında gidip yuvasına konuvermiş. Yasemin'in öğrenmesine daha biraz zaman varmış ama... Yıldız tozu muzip olduğundan kıs kıs gülmüş Yasemin'e, o herşeyden habersiz dolaşırken.
3 yorum:
Bizde bir zamanlar yıldız tozuyduk :) Hatta hepimiz ölmüş yıldızların uzaya saldığı elementlerden oluştuk. Yani hepimiz aslında milyarlarca yıl yaşındayız.
Süper olmuş. Dört gözle bekliyoruz.
İlker
Bakalım astronomiyle arası nasıl olacak Yıldız tozunun, kendi tozluğunun ne kadar bilincinde olacak.
Yorum Gönder