7 Aralık 2009 Pazartesi

Ode to my family

Evet biliyorum yine uzunca bir ara verdim ama bu süre içinde olayların hızı beni de İmge'yi de biraz aştığı için ancak kendimize gelebildik. Öncelikle Ankara'ya bayramda gelince haliyle bir kaç gün zaten çok yoğun geçti. Herkesi çok özlemiştim. Ama itiraf etmeliyim ki, burası bana çok hektik geldi. Meğer insan küçük şehirlerdeki rutine ne kadar da kolay alışıyormuş. Şikayet etsem de güzellikleri yok değil öyle bir yaşantının da...Buraya geldim geleli uykularım da garipleşti. Evin gece bekçisi benim. Her gece en az 4-5 kere lavaboyu kullanmak bir yana ya gündüzleri uyku bastırıyor ve uyuyorum ya geceleri baykuş misali oturuyorum. Şu anda saat 01.45 mesela. Kendi kendime bu günleri çok arayacaksın diyorum ama nafile!

En güzeli tabii oğluma kavuşmak oldu. Ekin çok yadırgamadı karnımın büyüklüğünü. Gerçi onu günler önceden o kadar hazırlamıştım ki, çocukcağız dev anası gibi falan bir şey canlandırmış olmalı gözünde. Sonra beni böyle derli toplu görünce normal buldu tabii. Okuluna gitmeye devam ediyor ve haftasonları geliyor ben de düzenini bozmak istemediğimden bir şey demiyorum.

İmge son zamanlarda hiç olmadığı kadar hareketli. Bunun nedeni artık su oranı azaldığı için hareketlerinin daha kuvvetli hissedilmesiymiş. Bir teoriye göre tabii. Bilmiyorum ama hareket etmesi harika! 2 gün önce hareket etmiyor diye panikleyip kalkıp doktora gittim. Buraya çok yakın bir polikliniğe... tabii hemen dikkate alıp beni NST'ye bağladılar (bilmeyenler için not - karnımın üzerine bir elektrod yerleştirdiler ve bebeğin kalp atışlarını saydılar. Aynı zamanda kağıda dökümünü de aldılar. Doğum yaklaşınca sık sık NST'ye bağlanacağım. Doğum sırasında da sürekli olarak bebeğin kalp atışları izlenecek.). Neyse, NST'den önce doktor ultrasonda da bakmak istedi ve ben uzanır uzanmaz İmge hanım efendi tekmelemeye başlamasın mı! Rezil oldum tabii doktora. Salak olduğumu falan düşünmüş olmalı ama kimin umrundaki! İmge'nin içeride sıkıntıda olmasındansa bin kere salak olmayı tercih ederim :)

Buraya gelince annem ve kızkardeşlerim İmge için hazırladıkları bütün giysileri, bebek malzemelerini önüme yığıp al tek tek kendin gözden geçir ve rahatla dediler. Ben de öyle yaptım. Kızımın eşyalarını anneannesi zaten yıkamış ben gelmeden önce ben de geçenlerde hepsini bir güzel ütüledim. Ve evet artık rahatladım: Kızım çıplak kalmayacak. Hatta bu yaz, ve gelecek kış ve daha sonrak yaz giyecekleri bile şimdiden hazır. Kızımın valizinde neler olacağı tamam ama daha tam hazır değil. Ha bu arada nihayet daha önce sözünü ettiğim mobilyalarımız geldi. Babası bu haftasonu teslim aldı hepsini ve sanırım önümüzdeki hafta hepsini monte edecek. E biraz da o nesting yapsın, kızının odasını hazırlasın di mi ama :) Bugün de nihayet garip duygularla kendi valizimi hazırladım. Biraz heyecan ama daha çok dehşetle... neden dehşete düştüğümü bir sonraki yazımda yazacağım. Çok uzun bir hikaye o konu çünkü...

5 Aralık Cumartesi (dün) Mesa hastanesinde doğum süreci eğitimine katıldım. İçinde eğitim geçen her şeye atlarım ya ben. Amanın eğitim var diye koşa koşa gittim:P Ama gerçekten de çok güzel ve faydalı oldu. Sertifika bile verdiler katıldığımız için, gerçi adımı yanlış yazmışlar ama önemli değil. Önce
anestezi uzmanı gelip epidural ve spinal anesteziyi anlattı, sonra hemşire gelip yatış işlemleri ve adım adım hastanede neler olaağını anlattı ki, bence bu da çok önemliydi. İnsan başına ne geleceğini bilmek istiyor (yes I am a control freak) :) Sonra diyetisyen gelip beslenme anlattı en son da fizyoterapist gelip egzersizleri anlattı. Gerçekten süper organize edilmiş çok iyi bir eğitimdi, çok memnun kaldım. Anestezi ile ilgili kısımda ya stresten ya da bilmiyorum neden tansiyonum düştü 9/5 ; tuzlu ayran vs. devam ettim. O kadar sürükleyici bir konuydu yani...:)

Aynı gün Ekin, Burcu ve ben sinemaya da gittik. Uzun zamandır gitmemiştim, çok iyi geldi. Götürüyoruz bakalım naçoları, mısırları; bakalım sonum nasıl olacak. Zaten uzunca bir zaman da gidemeyeceğim için kendimi hazırlamış oluyorum işte sosyal hayattan kopmaya. Ailemle olmak güven veriyor ama İmge'nin babasını çok özledim. Bu haftasonu gelecek o da. Başka bir doktordan da randevu aldım, birlikte gidip her 2 doktorla da konuşacağız, çünkü daha sonrasında önemli bir karar vermemiz gerekiyor. Dediğim gibi bu konuyu daha sonra gün içinde yazacağım, biraz çetrefil bir konu çünkü... Konunun durup dururken çetrefileşmesi de beni ayrıca bir geriyor ya neyse. inşallah ben doktorların çetrefilleştiremediklerinden olurum :))))






1 yorum:

Basak dedi ki...

hoşgeldin:) Umarım görüşebiliriz, aynı şehirde bunu beceremediğimiz çok oldu ya, o yüzden umarım diyorum. Yoksa doğumdan sonra seni bir daha kolay göremem. Bak ozzy'i neredeyse 2 yıldır göremiyorum:(